“Ik wil helpen”
Overal waar je komt in het CNPK zie je jonge mensen in blauwe pakjes. Het zijn stagiaires, tientallen, op alle afdelingen. Het CNPK is een vormingscentrum, voor verschillende disciplines. En het is voor veel studenten een geliefde plek om stage te lopen. We spreken met twee studenten die we tegen het lijf lopen tijdens de ergotherapie.
Sylvestere studeert ‘psychologie de la santé mentale’ in Bujumbura. Derdejaars en dat betekent 2 maanden stage. Hij koos het CNPK omdat het dicht bij huis is en omdat hij stiekem hoopt hier ook te kunnen werken later.
Hij heeft voor die studie gekozen uit ongerustheid. “Ik maak me wat zorgen over mentale zieken, over hun gedrag. Maar ik wil vooral weten wat we kunnen doen voor hen. Ik wil ook helpen.”
Lise is een studiegenoot van Sylvestre. Ook zij koos voor het CNPK omdat ze hoopt hier later aan de slag te kunnen. “J’espère, je le veux, je le souhaite”, zet ze haar droom kracht bij (ik hoop het, ik wil het, ik wens het). Zij wil vooral met patiënten praten in de hoop hen zo te genezen.
En het moet gezegd, ze voelen zich al helemaal thuis in de ergotherapie. Ze helpen de patiënten bij hun creatieve klusjes en slaan intussen een babbeltje. Ook het zingen en dansen gaat hen goed af. Een must in Burundi.